อาจารย์มนตรี พุ่มทิพย์ หรืออาจารย์อ๊อด ผ้าขาว เป็นชาวจังหวัดสระบุรี เกิด พ.ศ. 2503 ตรงกับปีชวด ที่อำเภอท่าลาน จังหวัดสระบุรี เป็นบุตรของอาจารย์บุญมี พุ่มทิพย์ บิดามารดาย้ายมาอยู่กาฬสินธุ์เมื่อท่านอายุเพียง 6 ปี ต่อมาหลวงพ่อเปิ่นได้เดินธุดงค์มาที่จังหวัดกาฬสินธุ์ ในปี 2510 อาจารย์บุญมี พุ่มทิพย์ผู้เป็นบิดาได้ฝากตัวเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ เปิ่น หลังจากนั้นหลวงพ่อเปิ่นก็ธุดงค์กลับมาที่จังหวัดกาฬสินธุ์เป็นประจำทุกปี โดยมาพักที่บ้านอาจารย์บุญมีทุกครั้ง ส่วนอาจารย์มนตรี (อ๊อด) สมัยเป็นเด็กยังเคยเห็นหลวงพ่อเปิ่นแสดงปาฏิหาริย์ให้เป็นที่ประจักษ์แก่สายตา จึงเป็นแรงบันดาลใจให้ท่านเกิดความศรัทธาและเชื่อมั่นในวิชาพระเวทวิทยาคมมาตั้งแต่บัดนั้น หลวงพ่อเปิ่นเคยมาพักที่บ้านของอาจารย์บุญมีนานที่สุดถึง 7 วันและได้ถ่ายทอดพระเวทวิทยาคมให้กับอาจารย์บุญมี บิดาของอาจารย์มนตรีจนเชี่ยวชาญและมีลูกศิษย์เพิ่มมากขึ้น จึงได้มีการจัดพิธีไหว้ครูที่สำนักใน จ.กาฬสินธุ์เป็นประจำทุกปี เป็นที่ไว้วางใจของหลวงพ่อเปิ่น ได้มอบหมายให้อาจารย์บุญมีจัดพิธีไหว้ครูด้วยตนเองมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2524-2534 สายสัมพันธ์ระหว่างหลวงพ่อเปิ่นกับครอบครัวอาจารย์บุญมีจึงมีความแนบแน่นตลอดระยะเวลาอันยาวนาน สำหรับอาจารย์มนตรี บิดาได้มอบให้เป็นบุตรบุญธรรมของหลวงพ่อเปิ่นตั้งแต่อายุได้ 12 ขวบ(พ.ศ. 2515) ต่อมาคณะศิษย์หลวงพ่อเปิ่นในสายจังหวัดกาฬสินธุ์และใกล้เคียงได้นำผ้าป่าไปทอดที่วัดโคกเขมา อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม เป็นประจำทุกปีจนกระทั่งหลวงพ่อเปิ่นได้ย้ายมาอยู่ที่วัดบางพระ อาจารย์มนตรี พุ่มทิพย์ศึกษาวิชาโหราศาสตร์และพระเวทพุทธาคมกับบิดาจนเชี่ยวชาญในสรรพเวทวิชาหลายแขนง ต่อมาท่านมีโอกาสครอบครูกับหลวงพ่อเปิ่นโดยตรง และได้ปฏิบัติดูแลหลวงพ่อเปิ่นอย่างใกล้ชิดนอกจากนี้ยังได้ศีกษาจากตำราใบลานเก่าของหลวงพ่อเปิ่น ในปี พ.ศ. 2527 สมัยที่อาจารย์มนตรียังบวชเป็นพระภิกษุ ท่านได้ออกธุดงค์ในป่าเขาเพื่อฝึกจิตใจให้กล้าแข็งและศึกษาวิชาต่างๆเพิ่มเติม เช่น วิชาสมถะกรรมฐาน, วิชาโหราศาสตร์, วิชาพุทธาคม ฯลฯ บางครั้งอาจารย์มนตรีเที่ยวศึกษาดูดวงชะตาไปเกือบทุกจังหวัดของประเทศไทยและไปถึงต่างประเทศ เช่น มาเลเซีย สิงคโปร์ ไต้หวัน ฯลฯจนจบวิชาโหราศาสตร์หลายแขนง มีความแม่นยำในการพยากรณ์อย่างมา อาจารย์มนตรีจึงมีลูกศิษย์เพิ่มขึ้นจากเดิมทุกปี ต่อมาท่านมีโอกาสจับเข็มสักยันต์เพื่อช่วยบิดาทำการสัก กระทั่งโด่งดังไปถึงประเทศมาเลเซีย จึงได้ก่อตั้งสำนักสักยันต์ที่ประเทศมาเลเซียตั้งแต่มี 2543 เป็นต้นมา ศิษย์ที่มามักจะได้ดูดวงชะตา แต่หลายคนก็ให้ดูดวงและสักยันต์ไปพร้อมๆกัน ท่านจึงปฏิบัติทั้งสองวิชาควบคู่กันมา คือโหราศาสตร์กับสักเสกเลขยันต์ ความจริงวิชาทั้งสองสาขาจ่างๆเกื้อหนุนซึ่งกันและกัน สามารถแตกแขนงวิชาไปได้อีกมากมาย อาจารย์มนตรีจึงเชี่ยวชาญสรรพวิชาแบบรอบด้านซึ่งสมัยนี้นิยมเรียกว่า วิชาแบบบูรณาการหรือองค์รวม ซึ่งมีน้อยรายที่จะทำได้ ปัจจุบัน อาจารย์บุญมีผู้เป็นบิดาได้ถึงแก่กรรมไปแล้วด้วยโรคชราเมื่อปี 2553 สิริรวมอายุ 78 ปี อาจารย์มนตรีจึงเป็นผู้สืบทอดตำนานการสักยันต์สายหลวงพ่อเปิ่นเพียงหนึ่งเดียวแห่งภาคอีสานและได้เป็นเจ้าพิธีไหว้ครูสิบต่อจากบิดาครั้งแรกเมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2554(ซึ่งบิดาของท่านจะจัดงานไหว้ครูขึ้นทุกปี ในช่วงปลายเดือนมีนาคม หลังงานไหว้ครูใหญ่ของวัดบางพระทุกครั้ง) นับจากนี้ไป อาจารย์มนตรี(อ.อ๊อด) จะเป็นผู้ดำเนินการเองทั้งหมด